"Unut Zezé, bir faydası yok. Yavaş yavaş unutacak, unutacaksın,ileride hatırladığında her şey o kadar uzak gelecek ki acı duymayacaksın."

boğuluyorum artık, aldığım nefesi veremeyecek kadar yorgunum

“Bazen kafamda bir ‘sil’ tuşu olsun istiyorum”

"En büyük acı, içindeki acıyı başkasına anlatamamaktır." -Dostoyevski

“Kimse yaşadığımız mevsimin, günlerin ve gecelerin yaşamın kendisi olduğundan söz etmiyor.”

Herhangi bir kitabın içindeki herhangi bir karakter gibiyim.

Bir an gelecek ve o kitabın içinde kaybolacağım. Orası benim hiçliğim olacak.

Ta ki sen hiçliğimi açıp aydınlatana kadar.

Bir gün gelip hiçliğimi açacağını biliyorum.

Benim sesimden bizi okuyacağını biliyorum.

Bana deli diyorlar fakat müziği duymayan onlar.

"Çünkü insanları hatırlamak için önce unutmak gerek.Ben bunu asla yapmam."

Yan… Kavrul… Ama tütme… hiç bir göz görmesin, hiçbir kulak işitmesin… Dert ve acını yanmanı. Allah’dan başka sır ortağın olmasın. Herşeyi Ondan iste… Zırıltı ile yüz asmakla, bunalmakla, kanaatsizlik ile değil.

Hiç kimseye emretme. Kendi işini kendin yap… Su bile istemez Kalk kendin al…

Su vermede ecir vardır buyurmuş Resul-ü Ekrem… Bu da aynı… Kendin al be. Ecri kendin al…

Kendi Hayal Dünyamdan sizlere aktarıyorum umarım begenirsiniz karakterler supriz ama sizinde bildiginiz karakterler hikayeden zevk alcaksin

bir zamanların en acımasız en kanlı savaşlarının Olduğu şu dönemde açlık Ve Sefalet İçerisinde Olan İnsanlar Karınlarını Doyurmak İçin Yüksek Ve Diken Gibi Olan Sarp Kayalıkların Arkasında Bir Tarım Bölgesi Olduğunu İkda Eder Hatta Riyavetlere Göre Kayaklıkları Aşan Sonsuz Bir Yiyecek Zenginliğine Ulaşir Fakat Bırakın Kayaları Aşmayı Dibinden Bakıldığında Ucu Bucağı Gözükmüyordu Bölgede yerleşke Sağlamış İnsanlar Doğan Genç Yaştaki Çocukları Eğitmek İçin 16 Yaşına Geldiklerinde dağın Ulaşılması Kolay Olan Yerlerine Tırmanma Dersi Verdirip Bir Gece -45 derece Kalma Dersi Veriyorlardı Fakat Başarılı Olan kimse

Olmadı Bu İnsanlar Hem Azimle Calışırlar hemde Yer Altından Kazı Yaparak Dağı Geçmeye Çalışırlar  Fakat Yerin Altından Dağın Topragın Altına Kadar İşlemiş Olan Kısmını İnsanlar Aşamaz Daha Derine İnecek Kapeste ve İnsan Ciğeri Yoktur İnsanlar  Uzun Bir süredir Dağın Arkasına Ulaşıp Sınırsız yiyeceklere Ulaşcaklarının Hayalini Kurar Bir Yandan Da Uğraşırlar

BÖLÜM2

Fakat Her Geçen Gün Umut Azalır Ve İnsanlar Arasında İsyan Çıkmaya Başlar Kralice tamara herkesin Duya Bileceği Bir Yere Çıkar Ve Söyle Bir Konuşma Yapar Yıllardır Bu Kayaları Aşmaya Calışıyoruz Ve Hergecen Gün Dahada Yakınız Simdi Pes Edip Ömür Boyu Umutsuzmu Yaşamak İstersniz Yoksa Devam Edip Sınırsız Yiyeceklere Ulaşmayımı İsyan Eden Herkese Sesleniyorum Burda Vazgecip Dönen Veya Bırakan Herkes Yarının Daha Umutlu Olacağınımı Düşünüyor Bizlerin Burda Denemekten Veya Çalışmaktan Başka Umudumuz Yok Peki Simdi Hangi Yolu Seçiyorsunuz Vazgecip Yarınları Öldürmeyimi Yoksa Devam Edip Yarına Daha Umutlu Uyanmayımı Dedikten Sonra İsyancılar Kendi Arasında Evet evet Doğru Söylüyor Gidecek Tek Yerimiz Burası Kaldı Diyip Herkes İşinin Başına Döner İsyanı Bir Süre Daha Bastıran Kralice Sarayında Oturup Sarabını Yarım Pismis Olan Geyik Etini Yer Kral markusa Bakarak Bir Süre Daha Oyaladık Bundan Sonra Ne Olucak Diye Sorar Kral Markus Biz Bu İnsanlara Çalısarak Zengin ve Sınırsız Yiyecek İçecek Sahibi Olacaklarına İnandırdık Hayatları Boyunca Bu Umutla Bu boş Kayalıkları Aşmak İçin Çalışıp Hayal Kuracaklar Bizlerde Onların Ektiği Tuttugu Avları Yiyip Onlara Hergün Umut Yedircez Krallık Böyle Yönetilir diyip Kahka atar.

Bölüm3

İkinci Günde 16 yaşına Gelmis Bir Genç Çocugu Turnuvalarla Alkışlarla Daga Tırnanmaya Gönderirler Çocuk Kolay Ulaşılan Yerleri Geçmis Artik Gözden Kaybolucak Kadarda Yükseğe Ulaşmıştir bir süre Sesizlik Çokmüş Nefesler Tutulmustur düşen Birseyler Yok Ses Solukda Yok Kralice tamara Halka Haydi Herkes İşinin Başına Umarım Başarır Artık Ona Dua etmekten başka Birsey Yapamayız diyip Halkı işinin Başına Yollar

Dağa Çıkan Çocuk Saatler Sonunda Tepenin Sonuna Ulaşır Fakat Ona Vadedilen Yiyecekler Yoktur DaĞın Üst Tepesinde Geceyi Geçirmek İcin Giren Çocuk Bu Magra Ne kadarda Sıcak Demesinin Ardından Devam Eder Sıcaklık Artık Dayanılmazdır Tam O Sırada Kukreme Sesi Duyan Çocuk İlkilerek Geri Kaçmam İster Tam O Sırada Bir Ejderin Ona Geldiğini Görürür Bu Mümkün olamaz Diyen Çocuk Şaskınlık İçinde Kaçar dağdan geri Aşsağıya inerek Buradan Gitmemiz Gerek Yukarıda ayiyecek Yok Ateş Saçan Yaratıklar Var Desede Kralice Hemen Saçmalıyor yiyecekleri buldu Sizi Gönderip Kendi Tek Yemek İstiyor Diyerek Halkı Tekrar Galyana Getiren Kralice Halkın Çocuğu Darp Ettirerek Konusamaz Hatta Yemek Yiyemez Hale Gelmesine sebep olur

“Sevmediğim bir sevgilim var” dedi biri..

“Üzülme” dedim.

“Benim de sevgilim olmayan bir sevdiğim var.”

"Hayat, birine seni seviyorum demenin kararsızlığını yaşamak için çok kısadır."

Sarah Jio

“Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var...”

Bir otobüsün sol camından manzarayı seyrederken, sağ camından kaçırdıklarımızdan ibarettir hayat.

-Özdemir Asaf-